نگاهی کوتاه به مفهوم آزادی در تاریخ معاصر ایران

عبدالهادی حائری- ترجمه: منصور صفت گل

واژه «آزادی» مترادف با «حریة» در زبان عربی است. با در نظر گرفتن اشتقاق آن از واژۀ اوستایی آزاتا و واژه پهلوی آزات (نجیب) روشن می شود که این واژه پیشینه ای به کهنی ادبیات فارسی دارد، چنانکه از سوی نویسندگان و شاعرانی چون فردوسی، فرخی سیستانی، فخرالدین اسعد گرگانی، مولوی، خاقانی، ناصرخسرو و ظهیر فاریابی در معانی گوناگونی چون انتخاب، فراق، سعادت، تخفیف، سپاسگزاری، ستایش، رهایی، عدم بندگی و مانند آنها به کار گرفته شده است.

در روزگار نوین، اندیشۀ آزادی سیاسی و اجتماعی نیز با این اصطلاح (و گاهی با اصطلاح اختیار) بیان شده است. در زیر همین مفهوم نوین «آزادی» با اشاره به حوزه فرهنگی ایران بررسی شود.

گنجینه اسناد، دوره 3، شماره 3و 2، پاییز 1372، صفحه 65-69

دریافت مقاله