نویسنده : سید علیرضا میرعلی نقی
نخستین گویندۀ اصل «موسیقی، دیرتر می آید و عمیقتر»، به درستی مشخص نیست. قوانین جاودانه ای که عمق و شمول وسیع دارند، از چنان سیطرۀ غیر آشکار و نافذی برخوردار هستند که بیشتر اوقات نخستین کاشفان یا گویندگان راز نهانی خود را نیز در بر می گیرند و حتی نامی هم از آنها بر جای نمی ماند. در تاریخ هنر و فرهنگ مغرب زمین که عادت پسندیدۀ «مکتوب کردن» حاکم است، از آرتور شوپنهاور به عنوان نخستین بازگو کنندۀ این اصل تاریخی نام برده می شود. در قرن اخیر، بندتو کروچه نیز به این موضوع پرداخته است. حقیقتی است که موسیقی، بنا به ماهیت کاملاً ویژه خود، نسبت به سایر هنرها بسیار عمیق تر، لطیف تر و نافذتر در عین حال غیر آشکارتر است…..
منبع: گنجینه اسناد، دوره 1، شماره 4و3، زمستان 1370
