مناسبات مالک و مستاجر در اراضی و املاک وقفی آستان قدس رضوی در عصر صفوی

مناسبات مالک و مستاجر در اراضی و املاک وقفی آستان قدس رضوی در عصر صفوی

هدف: مناسبات ارضی و ملک‌داری ایران در دورة صفویه به‌ویژه ازنظر رابطة بین مالک و مستأجر در قراردادهای اجاره درخور توجه است. هدف از این مقاله بررسی تعهدات و روابط مالک و مستأجر در املاک وقفی آستان قدس رضوی در دورة صفویه است. در این رابطه می‌توان به موضوع تعهدات مطرح در قراردادهای اجاره بین مالک و مستأجر اشاره کرد که تحلیل آن امکان تفسیر روابط اجتماعی و حقوقی دورة موردنظر را فراهم می‌آورد.

روش/رویکرد پژوهش: این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با بهره‌گیری از اسناد و مدارک آرشیوی تنظیم شده است.

یافته‌ها و نتایج: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که این شرایط اگرچه از اصول یکسانی پیروی نمی‌کرد؛ اما به‌طور عمده بر اساس «مورد  اجاره» و همچنین «نیات واقفان» و البته بیشتر«توافق طرفین» منعقد می‌شد. علاوه بر این، تنوع در شرایط در همة سطوح از مدت اجاره تا پرداخت آن و نیز تعهدات طرفین نسبت به هم دیده می‌شود.

شهرام یوسفی‌فر؛ الهه محبوب فریمانی؛ زهرا فاطمی‌مقدم نویسندگان این مقاله اند که در شماره 1، بهار 1396 گنجینه اسناد منتشر شده است.

دریافت مقاله

منبع: بساتین

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.