داوود امینی
آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی فرزند محمدجعفر در سال 1276 قمری در روستای مهرجرد میبد از توابع یزد چشم به جهان گشود. وی تحصیلات مقدماتی خود را در اردکان یزد نزد مجدالعلماء اردکانی و دیگران به پایان رساند. سپس به یزد رفته در «مدرسه خان» ساکن گردید و سطوح را در یزد در محضر مرحوم حاج میرزا سید حسن وامق و آقا سید یحیی مجتهد یزدی تحصیل نمود. آنگاه در اوان جوانی به عراق مهاجرت کرد و در کربلا مدت دو سال با حضور در حوزه درس آیت الله فاضل اردکانی، در جمع علما از زمره فضلای حوزه علمیه کربلا، شناخته شد. چون از نظر آیت الله اردکانی، استعداد و خلاقیت او فراتر از حوزه علمیه کربلا دیده شد، مقدمات سفرش را به حوزه علمیه سامرا فراهم کرد و نامه ای در شرح معنویت و خصوصیات اخلاقی و خلاقیتهای علمی شیخ عبدالکریم، به مرجع تقلید آن زمان میرزای بزرگ شیرازی(رحمة الله علیه) نوشت و او را با احترام به سامرا فرستاد.
گنجینه اسناد، دوره 5، شماره 4و3، زمستان 1374
