نویسنده : رباب حسیبی
در سال 1214ش- مصادف با 1835م- مبلغین مسیحی آمریکائی، اولین مدرسۀ چهار کلاسۀ پسرانه و دخترانه را در ارومیه تاسیس کردند. آنها سپس اجازۀ تأسیس مدرسۀ دخترانه ای را نیز در تهران گرفتند؛ مشروط بر این که هیچ دختر مسلمانی به آن مدرسه راه نداشته باشد. چهل سال بعد- در سال 1254- به خواهش بنجامین وزیر مختار آمریکا، ناصرالدین شاه اجازه داد که دختران مسلمان هم به این مدرسه بروند. به این ترتیب، در سال 1275ش، اولین دختران (خانم مریم اردلان و خانم مهرتاج رخشان) از مدرسۀ آمریکائی فارغ التحصیل شدند.
در سال 1265ش (1887م) مدرسۀ سن ژوزف، توسط میسیون کاتولیک های فرانسوی، در تهران به خدمات فرهنگی پرداخت. این مدرسه بعدها به نام دبستان و دبیرستان منوچهری به رسمیت شناخته شد، ولی در سال 1320ش – طبق دستور دولت موقت – از ادامۀ کار مؤسسات خارجی جلوگیری به عمل آمد؛ در نتیجه کلاس های فارسی دبستان و دبیرستان منوچهری منحل شد، ولی کلاس های فرانسۀ آن برای اطفال خارجی همچنان دایر بود. در سال 1332 ش به منظور هماهنگی مدرسه با مقررات وزارت فرهنگ، و به خواهش خواهران راهبۀ فرانسوی، بخش فارسی آن نیز گشوده شد و مدرسه با نام «دبستان و دبیرستان ژاندارک» ب مدیریت خانم بدرالملوک مصفا (پازارگادی) شروع به کار کرد.
منبع: گنجینه اسناد، دوره 1، شماره 1، بهار 1370
