سحر رستگاری نژاد – معصومه باقری- حسن کیاده
چکیده: تاریخ سرزمین پارس که جایگاه والایی نزد هخامنشیان داشته، پس از هخامنشیان و تا زمان شاهنشاهی ساسانی، در هاله ای از ابهام پوشیده شده است. امروزه، تنها با پیدا کردن سکه های کسانی که در این دوران بر این سرزمین فرمانروایی می کردند، آگاهی های ناچیزی از تاریخ آن و میزان قدرت و استقلالش در آن دورۀ زمانی به دست آمده است. در زمان پادشاهی سلوکیان و اشکانیان، ادارۀ ایالت پارس بر عهدۀ فرمانروایانی بود که در دورۀ سلوکیان، خود را فرترکا و در دورۀ اشکانیان، با افزایش میزان قدرتشان، خود را شاه می نامیدند. این فرمانروایان محلی که خود را جانشین هخامنشیان می دانستند، دارای حکومتی نیمه مستقل بودند و در این دورۀ تاریخی کوشیده اند تا باورها و آداب و رسوم کهن ایرانی را در برابر هلنیسم سلوکی حفظ و آن را به ساسانیان منتقل کنند.
مطالعات ایرانی سال دوازدهم بهار و تابستان 1392 شماره 23
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
