میلاد حیدری
چکیده: یکی از انواع زیست و شیوۀ معیشت در ایران، جامعۀ ایلی یا جامعۀ شبانی بوده است که در طی هزاران سال تاریخ ایران تا کنون ادامه دارد. ثبات و استواری جامعۀ ایلی در ایران علاوه بر شرایط زیستی، حاصل فرایندهای سیاسی پیچیده ناشی از تقسیم کار اجتماعی نیز بوده است که در نهایت همبستگی ایلی را تضمین می کرده است، تا جایی که به ندرت تغییر جدی و اساسی در سیستم ایلی روی داده است. این تحقیق تلاش دارد تا با روش توصیف و تحلیلی و با اتخاذ رویکرد تاریخی، نشان دهد که وظایف و شیوۀ حل مسائل در جامعۀ ایلی چگونه صورت می گرفت. نتیجۀ آن عملکرد مناصب (نهادهای) سیاسی ایل با کارویژۀ اجتماعی اقتصادی مانند کدخدا، خان، ایلخان و غیره است که در تمام ایلات ایران این سیستم به رغم اختلاف در عناوین این مناصب، مشاهده می شود.
خردنامه، سال ششم، بهار و تابستان 1395، شماره 16
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
