غلامعلی فلاح – آتنا پورهادی
چکیده: تاریخ بیهقی از آثار ماندگاری است که توانسته در برابر زمان ها تاب آورد و خود را به ما برساند، اما با وجود سیلان این نثر، تا کنون قلم های ما نتوانسته به گونه ای شایسته به توصیف و تبیین و تدقیق نثر بیهقی بپردازد.
چیزی که تاریخ بیهقی را از آثار دیگر جدا می کند نوع روایت آن است که با روایت مورخان گذشته تفاوت دارد و بی تردید این مسئله مهم ترین عاملی است که این اثر را به سمت یک اثر ادبی تأثیرگذار سوق می دهد و خواننده به گونه ای با ساختار روایت و عناصر زبانی و فرازبانی آن درگیر می شود.
سعی این مقاله نیز بر این بوده است تا به بررسی ویژگی های ساختاری و زبانی این اثر ارزشمندبپردازد و با نگاهی به فرضیۀ «کنش گفتاری»، نقش شعرها و روایت هایی را که بیهقی به تاریخ خود می افزاید آشکار سازد و پس از تحلیل و مداقه در نقد و نظرهای پژوهشگران پیشین، رابطۀ میان ساختار یک متن تاریخی و ساختار ذهن و اندیشۀ تاریخ نگار و ساختارهای قدرت دوران او را دریابد.
زبان و ادبیات فارسی (دانشگاه خوارزمی) سال نوزدهم پاییز و زمستان 1390 شماره 16 (پیاپی 71)
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
