نویسنده: علیرضا زمزم
چکیده: این پژوهش درصد تحلیل آیین شهریاری در ایران باستان است. در این مقاله ضمن اشاره به موضوع در دوران پیش تاریخی، به تحلیل نوع رژیم سیاسی، ساختار و شکل حکومت و هم چنین جایگاه و نقش دین در دوران ایران باستان پرداخته شده است. دورۀ باستان در برگیرندۀ فرمانروایی مادها تا فروپاشی سلسلۀ ساسانیان است. نوع رژیم های سیاسی ایران در این دوره از نوع سلطنتی مشروطه بوده و سیستم سیاسی ملوک الطوایفی بر ایران حاکم بوده است. شاه حاکمیت مطلق نداشته، بلکه مقید به حفظ چارچوب مشخص بوده است. نقش و جایگاه دین هم در این دوره همتراز سیاست و به عنوان یکی از دو رکن اصلی دورۀ باستان مطرح است و اصولاً سیاست و هر امر دیگر در این دوره در نسبت با دین تعریف می شود و دین و سیاست لازم و ملزوم یکدیگر تلقی می گردند. در بخش سوم مقاله که به تحلیل مسایل مختلف مربوط به سلسله های ماد، هخامنشی، اشکانی و ساسانی اشاره شده، هنگونی ها و ناهمگونی های این دوره ها از جنبه های متفاوت به ویژه، تفاوت های دورۀ پسینی با سه دورۀ پیش از آن مورد بحث قرار گرفته است.
مطالعات ایران 1387 بهار شماره 13
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
