سید حسین موسوی
هرودت در سال 484 پیش از میلاد – در زمان خشایار شاه چهارمین پادشاه سلسلۀ هخامنشی در شهر هالیکارناس یا «بودرم» کنونی در جنوب غربی ترکیه و در کنار دریای اژه که در آن دوران جزء متصرفات دولت هخامنشی بود متولد گردید. بنابراین از نظر زادگاه ایرانی به شمار می رود.
هرودت که ظاهراً به علل سیاسی مجبور بر ترک وطن شده بود، در دوران جوانی به سیر و سفر پرداخت و از بخشهای شمالی کرانه دریای سیاه، آسیای صغیر، فنیقیه (لبنان)، مصرف بابل و شاید سرزمین ماد و پارس و سپس مقدونیه دیدن کرد. وی در نتیجه این سیر و سیاحت کتبی چند در تاریخ، عادات و رسوم و اخلاق کشورهای مزبور به رشته تحریر درآورد.
طبق عقیدۀ غالب و شایع، هرودت در حدود سال 447 ق.م وارد آتن شد و سخنرانی هایی در ملأ عام ایراد نمود و به محفل دانشمندان و ادیبانی که گرد پهلوان آن روز دمکراسی آتن یعنی پریکلس جمع بودند، پیوست و تحت تأثیر محفل مزبور در یادداشتهای خویش دست برد و آن اوراق را مورد تجدید نظر قرار داد. گویا این تجدید نظر بر اثر فشار آتنیان بوده است که وی را متهم به حمایت از ایران می کردند. بهر حال هرودت پس از تجدید نظر، نوشته های خود را به شکل تاریخ بزرگ آسیا و اروپا درآورد. وی در جنوب ایتالیا «فوریا» نیز در تکمیل تاریخ خود کوشید و ظاهراً در حدود سال 425 ق.م در همانجا درگذشت و چنان که باید به اتمام تألیف خود کامیاب نگردید.
کتاب ماه تاریخ و جغرافیا اردیبهشت 1377 شماره 6 و 7
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
