سید احمد پارسا ؛ گل اندام واهیم
چکیده: خواب و رؤیا از دیرباز مورد توجه انسان بوده و در برخی از دانشها بسیار مورد توجه قرار گرفته است.علوم ادیان، اساطیر، روانشناسی، عرفان و تصوف و ادبیات از جمله دانشهایی هستند که به خواب و رؤیا کمو بیش علاقه نشان دادهاند.
پژوهش حاضر به بررسی خواب و رؤیا در مثنوی مولوی میپردازد و هدف آن پاسخ به این پرسشها است که:مولوی در مثنوی چگونه با رؤیا برخورد کرده و آنها را چگونه در این اثر شگرف خود به کار گرفته است.روش پژوهش کتابخانهای و منبع موردنظر دفاتر ششگانه مثنوی معنوی تصحیح محمد استعلامی است.
در پژوهش حاضر ابتدا رؤیا از دید قرآن، حدیث، روانشناسی، عرفان و تصوف به اختصار بررسی شده، سپس به چگونگی برخورد مولوی با تمثیلات مربوط به رؤیا در مثنوی پرداخته شده و دلایل دیدن خواب، رؤیای صادقه، تفاوت خواب اولیای حق با دنیاپرستان و مواردی از این دست در 26 خواب حکایتگونه از دیدگاه مولوی مورد بررسی واقع شده است.
ادبیات عرفانی، دوره 1، شماره 1، بهار و تابستان 1388