غلام محمد طاهری مبارکه – مسعود رافت نیا
چکیده: اسماعیلیان همواره زندگی پنهانی داشته اند(دوران ستر). آنها به دلایل گوناگونی و از جمله پراکندگی و گستردگی در دوره های مختلف دارای اصطلاحات فراوان و گاه متفاوت با دیگر جای ها و با همگی شان خود بوده اند. این مقاله به بررسی اصطلاحات اسماعیلیه در دیوان اشعار ناصرخسرو – حجت جزیرۀ خراسان – و نیز آثار منثور او پرداخته است. افزون بر واژه هایی مربوط به «مراتب دعوت» که در بیشتر شاخه های این مذهب پذیرفته یا شناخته شده است، اصطلاحاتی را نیز که ممکن است مورد توافق دیگر شاخه های آن نباشد، و در آثار منثور و اشعار ناصر با تأکید و بسامد بالا آمده است؛ بررسی کرده ایم.
ادبیات فارسی دانشگاه آزاد مشهد،1386، شماره15و16
منبع: پرتال جامع علوم انسانی