نویسنده: منیرالسادات هاشمی
چکیده: عادت ها، حصارهای بلند و دیوارهای عبوسی هستند که فرصت تماشای تازه را از انسان می گیرند، این مقاله نگاهی است تازه به سرافرازترین و با صلابت ترین آیت خدا، یعنی کوه شاهنامه.
هبوط انسان بر البرز کوه (اسطوره کیومرث) و عروج او به عالم ملکوت (اسطوره کیخسرو) و الطاف الهی در این بازگشت (اسطوره زال) رمز وحدت وجود است. کوه رمز «مرکز» است و راه یافتن به این مرکز، رهایی از زمان و اتصال به محور جهان است یعنی بازگشت انسان به اصل خود.
در این مقاله سعی شده است گوشه ای از رازهای اسطوره ای و باورشناختی در جغرافیای اساطیری شاهنامه مورد نقد و بررسی قرار گیرد.
ادبیات فارسی دانشگاه آزاد مشهد1384 شماره7و8
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
