اسدالله عبدلی آشتیانی
چکیده: از زمان بنای مقابر ائمه شیعه (ع) ، دوستداران و شیعیان هدایای بسیار ارزشمندی را به اشکال و عناوین مختلف در قالب موقوفات و اهداء به این اماکن مقدس واگذار می کردند .در این روند سهم سلسه های ایرانی و مردمان آن در اعتلا و غنا بخشیدن به این خزائن بیش از سایر شیعیان سرزمین های اسلامی است. با روی کار آمدن نخستین دولت شیعی در ایران اهدا و وقف جواهرات و اشیاء با ارزش به این اماکن بیشتر گردید. محل نگهداری این اشیاء خزائن نام داشت که در آنها ثبت و ضبط و نگهداری می شد . ارامگاه حضرت علی (ع) در نجف اشرف از جمه یکی از این اماکن مقدس است که در طول تاریخ دوستداران و شیعیان اشیاء و جواهرات قیمتی بسیاری به رسم ارادت تقدیم و اهداء کرده اند.سندی که در پی به باز خوانی آن مبادرت گردیده است » کتابچه صورت قسمتی از جواهرات خزانه مبارکه حضرت امام علی (ع) « به خط سیاق است که در 17 شهر رمضان المبارک 1287 هنگامی که ناصرالدین شاه قاجار به زیارت این مکان مقدس در عتبات عالیات رفته است .در حضور وی و والی بغداد مدحت پاشا و وزیر اوقاف دولت عثمانی کامل پاشا صورت برداری گردیده است .این سندی نشان از ارادت ایرانیان به امام علی (ع) و سندی است قابل اعتنا و توجه در حوزه آشنایی با اشیاء و جواهرات موجود در عتبه امام علی (ع) و قابل پژوهش در حوزه تاریخ خزائن این بارگاه ملکوتی در اواسط عصر قاجار است .
